İSTENMEYEN ARA BİTTİ

Uzun zamandır yazmak istemedim, bilerek ve isteyerek...Yoo çok hareketli, heyecanlı günler geçti halbuki, paylaşacak, yazacak çok şey vardı, hayattan çok değişik kareler, anlamlar. Benim sevinçle, heyecanla geçen günlerimin yanında ülkemde gençler ölüyordu, evlere ateş düşüyordu. O kadar acı günlerden geçiyordu ki yurdum, insan mutlu olduğu anlarda kendini suçlu hissediyordu, ben burada rahat içindeyim diye sıkıntı duyuyordum. Gencecik askerler öldü, pırıl pırıl gençler, ailelerinin besleyip büyüttüğü delikanlılar göçtü gitti. Bunlar yetmezmiş gibi, sele kapılıp gidenler, günlerce cesetleri bulunamayanlar, evleri sular altında kalanlar. Hayat bazen hiç adil olmuyor işte, siz sıcaktan bunalıp havuza, denize girerken birileri aynı sularda yaşam savaşı veriyor.

Bunlar olurken, kızınız ana sınıfını bitiriyor, kep giyiyor, evliliğinizin 10 yılını ve bu evlilikten doğan biricik yavrunuzun 6 yaşını bir arada kutluyorsunuz, kutlamaya çalışıyorsunuz. Her an halinize şükrederek ve ülkenizin hayra çıkmasına dua ederek...