Tuesday, October 31, 2006

KARİDES GÜVEÇ

Soğuk bir hava, karanlık, yemek vakti. Koştura koştura işten eve dönüş..Yemek yok, evde malzeme var çok şükür. Bütün gün annesini bekleyen bir velet, oynamaya can atan. Yemek yapmak lazım. Çocukla ilgilenmek lazım. Mantarlar çocuğun önüne konur, birlikte yıkanır ve doğranır. Rondodan geçirilmiş ve kullanıma hazır olarak buzlukta saklanmış soğanlar çok az zeytinyağda tavada öldürülür. Öldürme işini çocuk yapar ki oyalansın. Soğanlar pembeleşince mantarlar ve doğranmış biberler eklenir. Çocuk çok büyük bir iş yapıyor olmanın mutluluğuyla tavayı karıştırır, küp şeklinde doğranmış domatesler eklenir. Çocuk döke saça karıştırmaya devam eder. Son olarak da buzluktan çıkarılan karidesler eklenir ve çok az salçayla bir taşım kaynatılır. Çocuktan saklı gizli konulan tuz ve karabiberle tava işi sona erer. Güveç kalıplarına paylaştırılan harcın üzerine yine çocuğun kestiği kaşarlar konur ve eriyene kadar pardon çocuk pişmesine sabredene kadar fırında pişirilir. Çocuğun bunu yemeyeceğini bilen anne saklı gizli pilav da pişirmeye çalışır ama ne mümkün, havada uçan pirinçlerin bir kısmının yakalanmasıyla pilav da pişirilir ve çocuğun da gönlü olur. Baba eve gelir ve tüm bu merhalelerden habersiz mutlu mesut yemeğini yer ve bir akşam yemeği de böylece sona erer.

No comments: