Wednesday, September 06, 2006

MİŞA

Uzun zamandır burada olamamamın sebebi evimizin bilgisayarının çökmüş olması. Malesef yazılarımı evden yazdığım için de buradan biraz uzak kaldım. Hala yapılma aşamasında biricik dostum. İnşallah bu akşam eve gelmesini dört gözle bekliyorum. Bu arada dört gün kadar da kocacığımla başbaşa bir tail yaptık. Yazı, Antalya'da romantik, çocuksuz, sakin, kuşlar kadar özgür bir şekilde kapadık. Deniz, yemekler, odamız, havuz, yunuslar çok güzeldi. Evet yanlış okumadınız yunuslar.... Harika yaratıklar.... Her insanın hayatında mutlaka bir kez yaşaması gereken bir duygu, yunuslarla yüzmek. Onların şovlarını izlemek. İpeksi yüzeyleri, boncuk gözleri, su fışkırtan delikleri, gülme sesleri. Bir yunusla aynı havuza girmek hatta ve hatta onların yüzgecine tutunup yüzmek? Bunları ben mi yapıyorum? Diyorum ya hamilelik, doğum, annelik beni çok değiştirdi. Yunusları öpmekten kendimi alamadım.

2 comments:

Anonymous said...

Afedersiniz cocuklariniza bakici mi ayarladiniz? Ben 38 yasina kadar benim ve esimin ailesinden insanlar hayatta olmasina ragmen onlardan da bir yardim görmedim, ama kendim cocukken bakicilarla büyüdügüm icin kizimi bakiciya emanet te etmedim, neyse yunuslar la cektirdiginiz fotolar cok hos. Esim Antalya li biz de her sene bir iki hafta gidiyoruz, bir dahaki sefere denerim belki Tuba

Banu'nun Dünyası said...

Merhaba, ben de çalışan bir annenin çocuğu olarak bakıcıyla büyüdüm aynı şu anda çocuğumun da bakıcıyla büyümesi gibi. Gündüzleri bakıcısı vardı gece de anneannesi yanında kaldı. Bence imkanınız varsa bakıcı ayarlayın. Madem Antalyalısınız mutlaka gidin yunuslara.
Sevgiler