YAZA VEDA

İşte buradayım. Evimizdeki bilgisayarımız en sonunda çöktü ve uzun zamandır yeni bilgisayar oluşturma girişimlerimiz devam ediyor. Ve ben ısrarla dijital fotoğraf makinesi almamakta ısrar ettiğimden ancak cep telefonu ile ya da normal makinemle fotoğraf çekip cd ye aktardığımdan ve bu aktardıklarımı şirket bilgisayarıma yüklemeyi beceremediğimden yazılarım da bundan nasibini aldı ama artık herşeyi hallettim ve işte döndüm.

Bu arada koca yaz da bitti. Daha önceden de yazdığım gibi kızımla güzel ama yorucu bir Altınoluk tatili yaptık yaz başında. Anneanne, dede, büyük, küçük teyzeler..... Hatta hızımızı alamadık daha sonra da hafta sonu için iki günlüğüne tekrar gidip anneannesine süpriz bile yaptık. Kızım artık arkadaşım olmaya başladı galiba. Bu yazı aslında kızıma, kocişime, işime dengeli bir biçimde vakit ayırarak geçirdim. Duru ile tatilimi işlerimin hafif olduğu döneme denk getirdim, hafta sonlarını Sapancadaki evimizde geçiremeye çalıştım ve mümkün olduğu kadar onunla beraber oldum. Eylül ayının ilk haftasında da Erkan'la başbaşa harika bir tatil yaptık. Dört gündü ama bize gerçekten çok iyi geldi. Yunuslarla yüzmek, masa tenisi, çimlerde güneşlenmek, hamakta uyumak, rengarenk buz gibi kokteyller, romantik akşam yemekleri, bol kalorili kahvaltılar, deniz, güneş....Duru'nun emin ellerde olduğunu bilmek de içimizi rahatlattı ve onu bırakıp tatil yaptığımızı düşünmek gibi vicdani duygulardan uzak kaldık. İmkanı olan herkese zaman zaman bu gibi kaçamaklar yapmalarının önce çocuk için gerekli olduğunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim.

Yazın bu güzel anılarıyla avunarak soğuk ve yoğun kış günlerine hazırlanıyorum. Nasıl mı? Bir sonraki günde....