İki haftadır pazartesileri eğitim alıyorum, evet evet bu sefer ben eğitim alıyorum masanın öteki tarafına geçtim yani. "Başarılı Çocuk-Başarılı Aile" eğitimin adı. Kızımın okulunda uzman kişiler tarafından özenle hazırlanmış bir eğitim, grup çalışması. Çok keyifli geçti ilk dönemi, ikinci dönemde tekrar alacağız ve sonunda sertifikamız olacak. Eğitim verirken her zaman aklımdan geçer, katılımcı olmak ne kolay diye. Oysa başka açıdan bakınca çok da kolay değilmiş katılımcı olmak ya da ben sahne tarafında olmaya alıştığımdan oturmak hele kısıtlı konuşarak oturmak zor geldi biraz bana. Allahtan konu çok yaşadıklarımız ve ortak alanlarımız olunca eh bir de anneler çoğunluktaysa uzmanlara çok laf düşmedi aslında. 
Önce sordular bize, başarılı çocuktan anladığımızı. Aman allahım sanki çocuktan değil başarılı robotlardan bahsediyoruz. Başarının altına neler sığdırmaya çalışıyoruz ebeveyn olarak, bırakın çocuğu kanatlı melekler bile hepsinin üstesinden gelememiş de sınıflandırılmış görevleri icabı. Çocuklardan ne çok şey bekliyoruz biz yetişkinler, ne çok hırslarımız var, ne çok yaşayamadıklarımız, ne kadar benciliz aslında. Başarılı aileden ne anlıyorsunuz sorusunun yanıtı daha da feci...Yapamadıklarımız, egolarımız, hayalimizde olmak istediğimiz kişi tipi, ideallerimiz...hepsini içine sığdırmaya çalışıyoruz yine. Söylerken ne güzel atıp tutuyoruz da iş uygulamaya gelince hepsi uçup gidiyor. Bu da yetmezmiş gibi, eğitimin sihirli değnek olmasını bekliyoruz. Bugün katıldık hatta geçen hafta da katıldık, ama çocuğum hala şöyle yapıyor hocam, ee hani eğitim aldım ben hiçbirşey değişmedi....
Çocuğunun, eşinin, annenin, başbakanın, sistemin, ülkenin, okulun, öğretmenin değişmesini istiyorsan önce "SEN" değişeceksin güzel insan, değişim dışarıdan içeriye değil içeriden dışarıya doğru oldukça herşey düzelir. Sen nasıl bir çocuk istiyorsan öyle anne-baba ol önce.
Ohhhh eğitimde söyleyemediklerimi söyledim ne kadar rahatladım.
No comments:
Post a Comment