Daha dün gibi Duru'ya hamile olduğumu öğrendiğim gün. Dünyanın en mutlu insanıydım ne yalan söyleyim bir kızım olsun istemiştim. Tabi fark etmezdi cinsiyeti ama seçme şansım olsa kız seçerdim diyordum hep içimden. 9 ay boyunca hergün yazdım her dakika onunla konuştum. Sonra o doğdu minicik pembecik birşey. İlk kez kucağıma aldığım an hala hatırımda. Bana bakışı, kokusu, rengi... Sonra biraz keyifsiz günler başladı benim için, kızımla arama bir hastalık girdi neredeyse kırk gün çok ilgilenemedim onunla. O günlerim hayatımın karanlık günleri.Sildim onları yaşamımdan. 40 gün yok hayatımda.
Sonra 1 yaşına girdi meleğim, büyüdü, yürüdü. Beni hiç ama hiç üzmedi. Derken 2 yaş en güzel zamanları, yeni yeni konuşması ve işte 3 yaş....Arkadaşım olmaya başladı, ufak ufak benimle dertleşmeye, sohbet etmeye. Canımın içi, hayatımın neşesi, bugüne dek yaptığım en güzel şey. Üç güzel yıl nasıl geçti nasıl bu kadar büyüdü nasıl hayatımızın odak noktası oldu...
Canım kızım hayat sana hep güzellikler getirsin, hep güzel şeylere eş etsin, mutlu ve duyarlı ol, sevildiğin kadar sevmeyi de bil. Seni çok seviyorum Bebeğim.
3 comments:
Minik Duru'ya mutlu yıllar....Öpüyorum pembe yanaklardan.....Selamlar.....
Merhaba,
Burcu'nun blogunda görüp geldim. Duru'ya mutlu yıllar dilerim. Hayatı da pastası kadar renkli olsun :)
iyi ki dogmus duru'cuk :)
nice mutlu yillara!!!
duygu
Post a Comment