Kalbimin iki yarısı onlar, yaşama sevinçlerim, hayat kaynaklarım. Evime bir başka giderim onlardan ayrı olduğum anların sonrasında. Onları orada bulacak olmamın enerjisiyle bir başka hızlanır adımlarım, direksiyonu bir başka çeviririm. Onların yanında değilsem içim içimi yer; acaba ne yapıyorlar, acaba ne yediler, acaba ne oynuyorlar. Onlarla anlamlı her dakika, onlarla güzel her anı. Cıvıltıları, kavgaları, dağınıklıkları, gürültüleri...hepsi bir başka güzel bir başka canlı. Onlarla varım, onlara bağlıyım, onları seviyorum, kalbimin iki yarısı kızım ve kocam.
1 comment:
Oldu mu guzelim :)) Digerlerine yer kalma di ki? Ailen ne der ? arkadaslarin ?okurlarin :))
Post a Comment