MAHALLEMİ SEVİYORUM

Hep düşünüyorum, kızımın tam sosyalleşme, dış çevreyle daha çok iletişime geçmeye başladığı ilkokul zamanlarında acaba rahatça dışarı çıkacağı, arkadaşlarıyla dışarıda oynayabileceği bir siteye taşınsak mı diye. Sonra bakıyorum çok büyük sitelerde bu çok da güvenli mi? Binlerce ailenin bir arada yaşadığı, güvenlik olsa bile kimin girip çıktığı belli olmayan kocaman devasa şehir siteler ne kadar benim arayışıma uygun? Sonra bakıyorum, oturduğumuz aprtman çok merkezi bir yerde, her türlü ulaşım aracına yakın, en popüler caddeye bir kaç adım. Kızım her ne kadar güvenli bir şekilde bahçesinde oynamasa da Sapancadaki evimizde hem bahçeye hem arkadaşa hem de gece geç saatlere kadar dışarıda oyun oynama zevkine varıyor.

Bugün bu büyük sitelerin hele hele şehir merkezinden ok uzağa kurulmuş, izole bir şekilde her türlü sosyal imkana kendi içinde sahip bu sitelerin bizlere göre olmadığnı anladım. Mahallemde yufkacımla, kasabımla, eczacı dostlarımla, kuaförümle,çorapcımla, bakkalımla iç içe yaşıyorum ben. Kırtasiye bağırsam duyulacak kadar yakın, yufkacım kapıma anında getiriyor yeni yaptığı o incecik yufkaları, kasabım "abla ciğer geldi az önce, ayırıyorum akşama" deyince mutluluktan uçuyorum. Kek yaptığım anda kabartma tozunun kalmadığını görünce hangi sitede bakkal anında koşar, ya da bugünkü gibi çok hasta olduğumda dışarı çıkacak halim yokken kasabımın anında tavuk getirmesini hatta "abla ocak olsa çorba olarak getirirdim" deyişini, kızım akşamın dokuzunda "anne yarın pembe karton gerekiyor" dediğinde o uzak sitelerin hangisinde kırtasiye bulabilirim acaba? Ben mahallemi, akşam geçen bozacımı, gece bir saatte bağıran sarhoş adamın sesini, köşedeki simitçimi-öyle bir simit evi açıldı ki bu arada tam köşemde her sabah taze sıcacık simit yiyoruz- seviyorum.