Sabah kızımın giymediği, küçük gelen ya da artık çok sevmediği kıyafetlerini toparladım ve koca bir torba oldu. Daha önceden de aynı şekilde oyuncaklarını ayırmıştım ve arabanın bagajında aylardır benimle geziyordu. Hani zaman zaman arabanızın camını silmeye kalkan çocuklar var ya, işte onlara vermek üzere bulundurduğum oyuncak torbası. İki koca torbayı alıp, çiçekçinin önünde durdum. Tabi doğal olarak çiçek alacağımı düşündü. O gün tesadüf ya iki kızı da orada, onun yanındalardı. Soğuktan gevrek gevrek olmuş kanlı canlı yüze, sümüklü burna sahip iki dünya tatlısı. Çiçek alacağımı sanıp hiç oralı olmadılar, ama ben torbaları açıp onlara gösterince siz düşünün nasıl sevindiklerini. Annelerinin dizinin dibinde yarı uykulu yarı üşümüş halde iken bir anda canlandılar. Nasıl sevinmesinler, bir sürü kız çocuk oyuncağı, boyalar, bebekler...Kıyafetler daha çok annelerini sevindirdi eminim, onlar ise pembe dünyalara daldılar.
Bugün onlar mutlu oldu, dünyada 2 çocuk sevindi, güldü daha güzel ne olabilir?
No comments:
Post a Comment