PEMBE DOMATES, YEŞİL BİBER

Dalından bir şey koparıp yemek kadar güzeli var mı? Çocukluğum hep bahçeli evlerde geçtiğinden ağaçtan dutu, elmayı, inciri yemenin, dalından domatesi, biberi koparmanın, kozalakların içinden fıstık çıkarmanın ne kadar zevkli olduğunu çok iyi bilenlerdenim. Hele hele bir çocuk için bunu yapmanın keyfi ve heyecanı bambaşkadır. Bunun için de sırf bu sene Duru dalından bir sebze toplamanın keyfine varsın diye bahçeye biber, domates, çilek gibi bakımı çok zor olmayan meyve sebzeleri diktik. Tabi benim için ise en heyecanlısı pembe domates ekmekti çünkü hep görüyor, tadıyor ama bahçemde hayal edemiyordum. Ekerken de acaba olur mu diye meraklanıyordum. İşte artık pembe domateslerim oldu ve dalındalar. Hakikaten de tadı bir başka, devasa boyutta ama ben kendim ektiğim için biliyorum ki hormonlu değil. Hele biberler çıtır çıtır.. Sabah kahvaltı öncesi taze taze dalından kopan pembe domates ve yeşil biberli bir kahvaltıya kim hayır diyebilir ki? Tabi şu an Duru'dan bize sıra gelmiyor domatesleri toplamak için, adeta başında bekliyor kızarsınlar da alayım diye. Ve toplanıp eve tam gelemiyor domatesler anında ısırık atıp yemeye başladığı için. Onun da ileride bu günlerini anlatacağını bilmek, bir sebzeyi koparıp yemenin nasıl bir haz olduğunu hissettiğini görmek bile yeter. Ama pembe domates yine de bir başka :)))))))))