BUGÜN BENİM DOĞUM GÜNÜM

Yaş 35, işte yolun yarısı. Ne de çabuk geçti çocukluk, ilk gençlik, balayı, cicim ayları, annelik ve işte yolun yarısı bitti gitti. Tabi lafın gelişi. Belki de yol bitti bitecek yakında, belki de daha çeyreği bile yaşanmadı. Hayat ne getirecek ne götürecek bilinmez. Ama bu yaşıma kadar hep şanslı ve mutlu olanlardandım. Teşekkür edecek o kadar çok kişi var ki bunun için. Önce sevgili anneciğim ve babacığıma teşekkür, beni dünyaya getirdikleri için, bana çok güzel bir kişilik kazandırdıkları için, kendime güvenimi sağladıkları ve beni en iyi koşullarda okutup yaşattıkları için. Kardeşlerime teşekkür, benim her zaman yanımda oldukları için, teyzelerime teşekkür, birbirinden cana yakın oldukları için, beni hep sevdikleri için, arkadaşlarıma çok çok teşekkür, beni her zaman dinledikleri için, iyi günümde kötü günümde hep yanımda oldukları için, işim gereği eğitimlerime katılan binlerce kişiye teşekkür; onlar sayesinde aldığım alkışlar, sevgi sözleri ve işimi sevdirmelerinden ötürü. Kuaförüme teşekkür beni güzelleştirdiği, her gittiğimde kendimi özel ve önemli hissettirdiği için, iş arkadaşlarıma teşekkür, işyerinde mutlu ve huzurlu çalışmamı sağladıkları için, çevremdeki herkese, bir şekilde iletişim kurduğum herkese teşekkür beni gördükleri için ve en önemli iki teşekkür hayatımdaki iki özel insana: EŞİME ve KIZIMA. Canım Duru’cuğuma teşekkür bana dünyanın en güzel duygusu – anneliği - yaşattığı için, en üzgün anlarımda sımsıcak elleriyle yaptığı masajlar için, söylediği her sözle yüzümde tebessümler açtırdığı için ve en önemlisi KIZIM olduğu için. Eşime teşekkür, beni sevdiği ve bana değer verdiği için, onun için her zaman önemli olduğum için, en kötü günümde yanımda olduğu için ve gerçek arkadaşım olduğu için, canım olduğu için.

35 yaşıma kadar farkında olarak ya da olmayarak kırdığım, üzdüğüm, incittiğim herkesten de af diliyorum. Bu yazımı okuyan herkese de ayrıca teşekkür ediyorum, bana zaman ayırıp değer verdikleri için.