Wednesday, October 17, 2007

BU KÖŞE BAŞKA KÖŞE

Hayatınız ev dışında nerelerde geçiyor diye sorsalar bana çok sevdiğim, evim kadar rahat ettiğim, gitmediğimde özlediğim işyerimde ve oradaki masamda geçiyor derim. Evim dışında kendimi mutlu hissettiğim yer masam benim. Bana özel, sadece benim olan, benim düzenlediğim, benim değiştirdiğim özel alanım. Bazen dağıtır, her bir noktasını kullanırım bazen de tertemiz mum gibi tutarım. Sabah ilk işim çayımı alıp bilgisayarımı açıp gelen iletilerime bakmak, sohbet programında olanlarla selamlaşmak benim güne iyi başlamamı sağlıyor. Duvarlarımın bile bana güldüğünü hissederim masamdayken. Biricik eşimin bana hediyesi olan melek ve iş arkadaşımın sürprizi Donald Duck duvarımın bir bölümünü süslüyor, diğer köşedeki not panomda kızımın her zaman bana gülen yüzü beni dünyanın en mutlu annesi yapıyor. Bu köşe ve bu masa beni her halimle kabul ediyor. Bazen karamsar ve bezgin bazen coşkulu ve neşeli bazen sinirli ve gergin, her anıma her duyguma şahit. İşim gereği çok sık ayrı kalsam da masamdan ve köşemden, oraya gidecek olmanın düşüncesi bile yetiyor bana. Benim köşe başka köşe bazen yaz köşesi bazen kış köşesi ama her zaman sevgi köşesi.

No comments: