Monday, August 22, 2005

BEŞİ BİR YERDE


İşte kalabalık dediğim ailemin bir kısmı... Annem ve teyzelerim. Tam beş tane teyzem var benim ama hiç dayım yok, dedemin deyimiyle evde hangi yastığı kaldırsa kız çıkarmış altından.... Birbirini bu kadar seven, bu kadar kollayan, birbirine bu kadar benzeyen (Gülsen teyzem hariç sanki hepsi ikiz...)kardeşler az görülmüştür herhalde. Onların nerdeyse 40 yıl önceki fotoğrafları işte gördüğünüz...Anneannem ve dedem....Canım dedemi 1984 senesinde aniden kalp krizi nedeniyle kaybettik. Daha çok yaşayacaklarımız vardı beraber ama eminim ki yukarılardan bizi izliyor. Dedem gelirken hepimize Dido gofret alırdı. Keranacılar.... alın bakalım gofretleriniz der, bir ısırık almadan bize bırakmazdı. Pantolan ceplerinde bir çocuğun seveceği herşey olurdu: fındık, fıstık, çikolata....evet hepsini sığdırırdı o ceplerine. Harika bir dedeydi ama annemlerin anlattıklarından hep harika bir baba olduğu da belli. Yoksa 5 kıza öyle kolay kolay bakılmazdı. Anneannem, o hala yanımızda, hemen bir cadde karşımda oturuyor. Hayat dolu cıvıl cıvıl bir kadın, sizde yoktur ondaki çantalar, ayakkabılar... Onun eline doğmuşum ben,hep anlatır ne kadar küçük bir bebek olduğumu. Gezmeyi çok sever ailenin tüm bayanları gibi... Hepimiz ona çekmişiz belli.Dedemin hemen sağında ayaktaki bayan, en büyük teyzem,Nam-ı değer YÜKSEL HANIM. Şu an kendisi bir anneanne adayı. Çok yakında bir torun geliyor ona. Zorluklara göğüs geren,herşeyin en güzelini yapmaya çalışan, harika bir ressamdır teyzem.5 yıl önce beraber çıktıkları alışverişten yarı yolda ayrılıp kendisi eve eşi de birkaç işini halledip sonra eve gelmeyi planladıkları halde, teyzeciğimin eşi benim canımdan çok sevdiğim Şadan eniştem bir daha dönmedi...Yolda kalp krizi geçirmiş ve aslında oracıkta ayrılmış aramızdan... Teyzem zor geçen günlerin ardından her zaman olduğu gibi yine dimdik, yine güleryüzlü yine canlı.... Dedemin hemen solunda ayakta duran ise benim süslü, şık, bakımlı, becerikli teyzeyengem ÜNZÜŞ.Asıl adı ÜNZİLE ama biz ona aramızda ÜNZÜŞ deriz hep. Teyzeyenge dememin sebebi ise gerçekten de hem teyzem hem de yengem oluşu. Annemler iki kızkardeş, babamlar iki erkek kardeş.....birbirleriyle evliler. Yani annemin ablası babamın abisiyle evli. Hal böyle olunca amca - enişte , teyze-yenge bir arada oluyor. İşin komiği önce annemler evlenmiş, sonra annem erkek tarafı olarak kız istemeye yani teyzemi amcama istemeye baba evine gitmiş... KOmik değil mi? Ama harika bir olay.... Ünzile teyzemle ben hem karakter olarak hem de fiziksel olarak çok benzeriz birbirimize. Kendisi 30 yıldır Almanyada yaşıyor. Her yaz onların gelmesini iple çekerdik. Hepimiz anneannemlerde toplanır, onları beklerdik. O zaman arabayla gelirlerdi. Gelmelerine yakın heyecanlanır cama dizilirdik. En çok da acaba bize ne getirecekler derdindeydik galiba o zaman... ÇOcukluk işte... Sonra onlar gelir ve o gece hep beraber anneannemlerde kalırdık... Hep beraber dediğim 20 kişi filan....Çocuklar hasret giderir, erkekler tavla oynar, kadınlar bir yandan yemek hazırlar bir yandan dedikodu yapardı....Ünzüşün solundaki anneannemin omzuna elini dayadığı kişi yani 3 numara benim annem. Çok sağlıklı bir çocuk olmadığı her halinden belli değil mi? Çok zayıf bünyeliymiş annem rüzgardan nem kaparmış. Evin de en çalışkan çocuğuymuş yalnız...Dedemin elini omzuna dayadığı, ayaktaki kara kız Nam-ı değer Gülsen Kız... 4 numara olan. Benim canım teyzem şimdi Kanadada, 50 sinden sonra bir macera yaşayacaklar sözüm ona.Ailede kimseye benzemez, şaka niyetine camiden aldık seni deseler de yavaş yavaş acaba gerçek olabilir mi diyorum? Kendisi bir şefkat meleğidir. Aynı zamanda alt katımda oturuyor, Türkiyede olduğu zamanlar tabi..VEEEE işte kucaktaki sarışın afet: GÜlER. Son numara, ailenin büyümeyen bebeği. Benim için Duru ne ise, annemler için de Güler Teyzem o. Kendisi hala bebektir, hem de güzel tombiş bir bebek... Durunun aşkı. O kadar güzel bir çocukluk yaşadım ki onlar sayesinde. Hep beraber olalım istedim, hep bize gelsinler biz gidelim istedim.Anne yarısı derler ya, teyzeler için....Benim 5 tane var...Hepsiyle ayrı ayrı anılarım, 31 yaşında anlatacağım dünyalar dolusu yaşanmışlıklarım var... Belki birgün yazarım hepsini tek tek....Kızlar en kısa zamanda "BÜTÜN KIZLAR TOPLANDIK...."demeye hazırlanın....

2 comments:

Duygu Unal said...

cok guzel bir yazı olmus..sen de 5 bende 3 teyze(biri buyuk teyzem) var..onların sevgisi baska bir sey, gercekten de anne yarisi gibiler..
cok komik bir sey aklima geldi..annem kardeslerden en buyugu..ben bebekken cok calisirmis..dolayisiyla ondan yasca kucuk teyzelerimle (ben bebekken biri lisedeymis, digeri universitede) aynı evde yaşadigimiz ve onlari daha sık gordugum icin sanirim benim de kafam karismis anneanneme,anneme ve teyzelerimin hepsine birden bir donem "anne" demisim :)
duygu

Banu'nun Dünyası said...

Sevgili Duygu, benim en küçük teyzem de ben doğunca üniversitedeymiş ve arkadaşlarına gofret ısmarlamış o gün. Şimdi onun oğlu üniversitede. Ayrıca ben doğduğumda annem son sınıfa geçmiş üniversitede. Ne komik di mi, tezini kabul etmemişler git doğur da gel demişler ve annem göbeğimi İstanbul üniversitsinin bahçesimne atmış orada okuduğu için. Ben de oradan mezun oldum tabi:)))))))