Monday, April 20, 2009

BİZ FAKİR Mİ OLDUK ANNE?

"Biz fakir mi olduk anne? " diye 4,5 yaşındaki kızım sordu geçen sabah. Sebebi de, ona örmek istediğim yeleğin kalıbını çıkartmak için kestiğim gazete kağıdını üstünde denememdi. Gazete kağıdı giymem diye isyan etti önce, sonra ikna oldu ama biz fakir mi olduk anne, niye gazete giyiyorum dedi. O yaştaki bir çocuğun fakir kelimesinden çıkardığı anlam tam olarak neydi, ona göre kim ya da kimler fakirdi, fakirler ne giyer ne içerdi tabi ki tam olarak anlayamadım ama vereceğim yanıtı kendi içimde bayağı düşündüm. Hayır fakir değiliz, hayır fakir olmadık, fakir değiliz ama bu hiç fakir olmayacağımız anlamına gelmiyor, fakirlik göreceli bir kavramdır.....ve daha bir sürü yanıt. Ne demeliydim, onun yaşı nasıl bir yanıtı anlayabilir bilemedim ama fakirlik, zenginlik o yaştaki çocuk için bile çok önemli bir yer kaplamıştı hayatında. Kim istemez ki evladının ömür boyu kalbi de gönlü de cebi de zengin olsun ama hayat süprizlerle dolu, bunu da bilmesi gerekiyor.
Bernard Shaw ne demiş "Diş ağrısı çekenler, dişleri sağlam olanları; yoksulluk çekenler parası bol olanları mutlu sanır."Mutluluk sadece para ile olsaydı hep zengin ol derdim böyle dua ederdim güzel kızım sana ama küçük şeylerle mutlu olmayı bil diyebilirim sadece , bazen bir gazete kağıdını giymek de insanı çok mutlu edebilir, buna mutlu olmak için de çok sebep sayabilirsin, annenin sana örgü yelek yapabilmesine mutlu olman gibi. Gerisini ileride hayatın boyunca sen bulacaksın benim küçük meleğim.

1 comment:

Gokyuzu99 said...

Çocuklardan öğreneceğimiz ne kadar çok şey var... En öenmlisi "farklı gözlerle görmek" herhalde.