GOLLER BOLGESI

Burasi tam bir gol cenneti. Neredeyse her sokakta bir gol var. Kimisinde yuzebiliyorsunuz zaten denizden bir farki yok. Kimisinin yollarinda yuruyus yapip piknik yapabiliyorsunuz. Zaman zaman ailecek zaman zaman da biz kendimiz -Duru, Erkan ve ben- bu gollerin keyfini cikardik. Hafta sonu Harrison adi verilen ve yazin da sayfiye yeri olan gole cumbur cemaat bir gezi yaptik. Malesef hava sansimiza o gun bayagi serindi ama daha onceleri de yazdim ya bizi gezmekten hicbir sey alikoyamadi. Harrison gercekten de teyzemin yazin gelip yuzdugu kadar varmis. Ben soylemeseler burasi gol mu deniz mi anlamazdim.

Cultus golu bizim ucumuzun yaptigi yolculuklardan biriydi ve gercekten de 34 derece sicaklikta bize pek iyi geldi. Masmavi su ve yemyesil cayirlarin uyumu sanki bir film karesini canlandirdi bana. Yanimiza yiyecek birseyler almadigimiza hayiflanarak golde vakit gecirdik.

Amerika sinirina cok yakin olan -nerdeyse 500 metre- Aldergrove golu ise yapay bir golet. Yuzme yasagi yok ama sanki cocuklara daha uygun bir gol burasi. Golun kucuk olmasina karsin bir ormanlik alani var ki gercekten de yesilin her tonunu burada gorebiliyorsunuz.

Gelelim bizim gole' yani eve yuruyus mesafesinde olan ve Duru`nun icindeki parklarda bolca vakit gecirdigi Mill Lake yani Mill Golu`ne. Burasi gercekten de Abant gibi. Burada yuzmek yasak ama cevresi, uzerindeki asma kopruleri, cevresindeki evleri, golun uzerinde acan nilufer cicekleriyle cennetten bir kose sanki. Burada park olmasindan dolayi bizim ayrica cok sevdigimiz bir gol oldu burasi hatta bazen piknik cantamizi hazirlayip oglenleri yemegimizi bile burada yedik. Golun cevresindeki duzluklerde gezen sincaplari ise kelimelere dokmek gercekten imkansiz. Duru gunduzleri sincap aramaktan ve havalara bakmaktan bir hayli bitap dusuyordu, neyse ki caddelerde de sincaplarin gezdigini gorunce rahatladi ve biz de bir nefes aldik.

Bu goller gercekten de bitecek gibi degil, ama gole yakin bir yasami olunca da insanin omru bitecek gibi degil.