ARKADAŞ

Günlerdir beklediğim an gelmişti.
Uzun yıllar beraber çalıştığım arkadaşım Gamze bundan 7 yıl önce Amerika'ya yerleşmişti evlenip ve dünya tatlısı Damla olmuştu hemen sonrasında. Her yıl tatile geldiklerinde görüşsek de arkadaşımla sohbetin tadı hep damağımda kalır. Anlatılacaklar, yaşananlar, dedikodular....Bir türlü zaman yetmez.
İşte dün gece ailece bize geldiler. 10 yıl önce sadece ikimiz varken dün gece eşlerimiz ve çocuklarımızla çok daha kalabalıktık. Tabi bir o kadar da neşeliydik. Çocuklar cıvıl cıvıldı, ara sıra oyuncak paylaşımından dolayı ufak sıkıntılar yaşansa da, Damla'nın ağırbaşlılığı ve kibarlığı sayesinde hiçbir problem çıkmadı.
Biz Gamze'yle bir ara kendimizi mutfağa kapattık ve canım arkadaşımın geçen yıllarda yaşadıklarını, duygularını konuştuk. Uzaklık ne zor şey, arkadaşlarından, akrabalarından, yakınlarından. Dertleştik, sohbet ettik, gülüştük... Tadı damağımda kaldı. Ve en sevdiğim şarkı geçti aklımdan ".....dolduramaz boşluğunu ne ana ne kardaş......bu en güzel bu en sıcak duygudur arkadaşşşş"