Sessizlik, evde tek başına olmak ve çayını alıp öylece oturmak...Çalıştığım zamanlarda en çok özlemini duyduğum şey bu. Evimde kekimi yapıp sıcakken daha çay ile yemek ve o sessizliği yaşamak. İçimden nasıl oturmak geliyorsa, ne yapmak istiyorsam, ne izlemek istiyorsam özgürce yapmak. Bazen insan istiyor tek kalıp kafasını dinlemeyi. Belki de akşam herkesin eve geleceğini bildiğim için seviyorum bu sessizliği, sakinliği. Yoksa hep böyle olursa hoşuma gider mi? Sanmam.
No comments:
Post a Comment