Nereden geçtim bu yoldan?

Bugün kızımla sabah arabayla giderken bir mezarlığın yanından geçiyorduk. "Anne biz ölünce nereye gömecekler, mezarımız nerede?" diye bir soru geldi arka koltuktan. Hadi buyurun bakalım. Boğazıma düğümlenen o şeyi nasıl çıkaracağım da yanıt vereceğim, yanıtım ne olacak, ne demeliyim, ideal anne bu soruya nasıl tepki vermeli, duygusal anne ben ne demeliyim....saniyeler içinde bunlar geçti aklımdan ama o hala devam ediyordu. E bizi kim gömecek, beraber mi ölecez...Allahım nereden geçtim bu yoldan sabah sabah. Dokunsalar ağlayacağım ama arkada yanıt bekleyen bir cadı var, toparladım kendimi. Başlayacağım da nereden? 7 yaşında bir çocuğa ne demeliyim, onu korkutmadan üzmeden nasıl anlatmalıyım ve gerçekten biz bir mezar yeri almalı mıyız şimdiden? Ama o susmadı tabi, ev alıyoruz da niye mezar almıyoruz demez mi...Ay bayılacağım ya da arabayla mezarlığa uçup bir yer bulacağım. Elimden geldiğince anlattım ama şuna daha kendim karar veremedim, her canlı birgün ölümü tadacaksa bugünden bir mezar yeri satın almalı mı? Ne dersiniz, fikirlerinizi yazarsanız belki bir yol bulurum ben de...