Tuesday, August 01, 2006

OYUNCAK DÜNYASI



Şimdiki çocuklar çok şanslı. Aslına bakarsanız anne babalar da onların sayesinde şanslı. Küçüklüğümde hayal bile edemediğim oyuncaklara şimdi kızımla beraber doyuyorum. Hatırlarım bir samandan yapılmış eşeğim vardı Cundadan alınmış. Benim için çok değerliydi. Genelde çocukluğum oyuncaklardan çok bahçeden topladığımız yaprakların içine çamur doldurarak sardığımız dolma oyunlarıyla geçti. Tabi tadı da başkaydı bu oyunların. Şimdi kızım Duru'nun odası sanki bir oyuncakçı dükkanı. Aslında ben çok fazla oyuncak almıyorum alma yanlısı da değilim. Genelde bazı oyuncaklarını belli bir dönem için kaldırıp ileriki zamanlarda çıkararak onun özlemesini ve tekrar ilk günkü hevesiyle oynamasını yeğliyorum. Bu konuda babamız biraz daha esnek ve ne zaman dışarı çıksalar baba kız Duru mutlaka bir oyuncakla dönüyor eve.Tabi siz düşünün kimle sokağa çıkmak ona cazip geliyor? Şu anda en popüler oyuncaklarımız ise bu gördükleriniz. Şu iki katlı dubleks evimiz bizim herşeyimiz. Günaydınla başlayıp iyi gecelerle bitirdiğimiz ne senaryolar kuruluyor ve yaşanıyor bu evde bir bilseniz. Ev de ev ama, her objeyi gerçek sesiyle canlandırmışlar. Bu oyuncak geldi geleli Durunun kelime haznesi çok gelişti diyebilirim. Makyaj masamız ise dışarı çıkmadan önce tarandığımız ve aynasında kendimizi seyrettiğimiz yer. Aslında -yeni nesil neden bu kadar akıllı, sanki herşeyi bilerek doğuyorlar gibi- aslında bu soruların yanıtını bu oyuncaklara bakarak verebilirsiniz. Hangisi daha doğru eskiden çok takılıyordum, doğada taşla toprakla büyüyen mi, teknolojiyle, oyuncakla büyüyen mi? Şimdi ikisini de yaşatmaya çalışıyorum kendi çocuğuma. Her ikisinden de öğreneceği çok şey var. Ama ben de bu oyuncaklara bitiyorum ne yalan söyleyim?

1 comment:

Berceste said...

Cocukken cok sansli idim benim de Duru'nun babasi gibi bir babam vardi :) Annem bebek almayin artik diye isyanlarda iken biz babamla kacar Bakirkoy'deki Minareci oyuncakcisindan oyuncak alirdik (adi bile hala aklimda) Gercekten cocuk gelisiminde oyuncaklarin cok buyuk onemi olduguna inaniyorum ben.Barbie'lere elbise dikerken dikis, orgu orerken de orgu ogrendim.Tekstili brans olarak secmem de bundan belki :) Sonra esimle kiyasliyoruz, o da dogadaki seylerden oyuncak yaparmis, benim de oyle oyuncaklarim olmadi, nasil oldugunu da bilmem...Her ikisi de esit olarak bilinmeli bence de...Iyi oyun oynamalar minis hanima, sans oyuncaklardan yana degil, bilincli ebeveynlerden yana bence.