Sunday, March 25, 2012

Arjantin Patagonya'sı, dünyanın bir ucu...


Hayallerimiz olduğu sürece yaşam anlamlıdır, onlar götürür bizi hedeflerimize. Her bir hayalimiz gerçekleştiğinde ise yeni bir hedef buluruz kendimize ve hedeflere ulaştıkça yeni hayaller…İşte benim de hayalimde öyle bir yer vardı ki; hem doğa olsun, hem deniz olsun, hem görkemli olsun, hem rüya gibi olsun. Bu hayalim için de bir hedef koymuştum kendime; böyle bir bölgeyi haritada araştırıp bulacağım ve bir gün buraya gideceğim. Patagonya hikayesi işte böyle başladı. Hani hep bulunmaz, görülmez şeyler için derler ya, ‘ancak bu aradığın Patagonya’da bulunur’ diye hep bir hayali ülke gibi bahsederler, ben size buranın hayal olmadığını, yüzde yüz gerçek olduğunu ama bir o kadar da rüya gibi olduğunu anlatacağım.

Bir kere çok iddialı bir bölgede Patagonya, dünyanın en güney noktasında. Bunun için bile görmeye değmez mi? Güney Amerika kıtasında Şili ve Arjantin’in güney bölgesine verilen isim Patagonya. Ben bu yazımda Arjantin kısmında kalan Patagonya’yı yani Arjantin Patagonya’sını gezdireceğim size. Ülkeye ismini veren Avrupalı kaşif Macellan, bölgeye ilk ayak bastığında uzun boylu, uzun ayaklı ve deriden sivri uçlu ayakkabıları giyen yerlileri görünce İspanyolca ayak anlamına gelen 'pata' kelimesinden esinlenerek Patagoni adını vermiş. Eh tabi bu şehir efsaneleri bitmez, kimine göre de bir yerlinin ismiymiş Patagonya. Beni isminin nereden geldiğinden çok penguenleri, mavi buzulları, şelaleleri, balinaları, deniz arslanları, ıssız toprakları ilgilendiriyordu daha çok. Hayal etmek bir işi yapmanın yarısıdır derler ve ben ilk yarıyı tamamladım. Şimdi sıra ikinci yarıya gelmişti, yolculuk için biletleri almak ve yola koyulmak…Arjantin Patagonya’sına gitmek için Arjantin’in başkenti
Buenos Aires’e uçuyorsunuz. Oraya da Paris aktarma ile gidiyorsunuz. Paris’te beklemek zorundaysanız ve Schengen vizeniz de varsa belki kısa bir Paris turu yapabilirsiniz. Buenos Aires’den bir uçakla Trelew’e ya da Ushuaia’ya uçabilirsiniz ama ben tur programı olarak Trelew’dan başlamayı seçtiğim için önce buraya uçuyorum. İşte Patagonya turumuz başlıyor, hazır mısınız hipnotize olmaya?

1. ve 2. Gün: Trelew, Puerto Madryn, Punta Tombo, Valdes Yarımadası, Puerto Piramides

Trelew, İngilizlerin baskı ve sömürüsünden dünyanın diğer ucuna kaçan Galliler tarafından 18. yüzyılda kurulan bir kent. Tre ilçe demek, Lewis de kuran kişinin adı. Patagonya’nın Arjantin’ deki kısmı Trelew beş bölgeden oluşuyor. Rio Negro, Neuquen, Chubut, Santa Cruz ve Tierra del Fuego. Bizim Trelew’de ilk durağımız Gaimanisimli köy. Burada Gal geleneklerini yaşıyor, şansınız yaver giderse bir yerlinin evinde İngiliz çaylarını tadıyor ve marmelatlı taze keklerin keyfine varıyoruz. Trelew’den yola çıkıp bir milyon civarında Macellan pengueni görmek için yaklaşık iki saatlik bir yolculuk yapıp Punta Tombo’ya varıyoruz. Burada tam bir penguen cennetinin içine düşüyoruz. Filmlerde gördüğünüz siyah beyaz kravatlı kral penguenlerle dost oluyorsunuz. Bu kadar kuş türünü bir arada gördüğünüze inanamayacaksınız. Göğüsleri sarı lekeli bu penguenler kışın Brezilya sahillerinde yaşıyorlar, ilkbahara doğru Patagonya’ya göç ediyorlar. 16 penguen çeşidinden biri olan Macellan penguenlerinin boyları 45 cm civarında ve
yaklaşık ömürleri 20 yıl.

Penguenlerin mekanında öğle yemeğimizi yedikten sonra Puerto Madryn’den yaklaşık bir saat mesafede bulunan Valdes Yarımadası’na doğru yola çıkıyoruz. Yol boyunca gördüğünüz doğa, vahşi hayat, uçsuz bucaksız topraklar karşısında büyülenmemek mümkün değil.

Valdes Yarımadası Güney Amerika’nın en ilginç yerlerinden biri, dolayısıyla buraya daha fazla vakit ayıracağız. Atlantik kıyısında yer alan ve Unesco Dünya Doğal Mirasları’ndan biri olan Valdes Yarımadası’nda ilk olarak bugüne kadar görmediğiniz hayvan çeşitleri ile başlayacağız gezimize. Deniz arslanları, deniz filleri artık filmlerde değil yanı başınızda. Fil foklarını, balinaları, Patagonya tavşanlarını, devegillerden olan ve sürü halinde gezen guanakoları görünce gözlerine inanamayacaksınız.

Valdes Yarımadası’nın kuzeyindeki ufak adayı -Kuşlar Adası - özellikle görmemiz gerekiyor. Sainte Exupery’nin Küçük Prens adlı kitabı sizin için de hayatınızda unutamadıklarınızdansa, işte
bu öykünün başındaki ufak dağa esin kaynağı olmuş ada, burası. Valdes; bir yanında San Jose Körfezi, diğer yanında Nuevo(Yeni) Körfezi ile zengin bir denizaltı vahşi yaşamına da ev sahipliği yapıyor. Biz deniz altını bırakıp deniz üstünde neler varmış diyeceğimiz bir tura çıkıyoruz. Puerto Madryn’den 100 km uzaklıktaki Puerto Piramides’den teknelerle açılıp yeni doğmuş yavrularına yüzmeyi öğreten 30 ton ağırlığında, 16 metre boyunda dev balinaları görmeye gidiyoruz. Yarımadanın ucundaki Caleta Vadisi’nde ise deniz fillerini görüyoruz. Bunlar
dev boyuttaki foklar.
İki gece konaklamamız ve akşam yemeklerimiz Puerto Madyrn’de Hotel Villa Piren’de.

3. ve 4. Gün Ushuaia

Trelew’den sabah çıkıyoruz ve Ushuaia’ya iki saatte uçuyoruz. Buzul kaplı 1500 metrelik zirveleriyle Fuegan Ant Dağları'na sırtını dayamış Ushuaia, dünyanın sonu diye bilinen bir bölge.
Burada ilk durağımız ‘Dünyanın Sonu Deniz Feneri’. Nasıl Paris’in Eyfel’ inde fotoğraf çektirilirse burada da adet aynı. Eğer sabahtan fotoğraf çektiremezseniz hiç üzülmeyin akşamı bekleyin, bu kez yanına kadar gideceğiz fenerin… Dünyanın sonu yazan tabelalarla dolu limanda bir sürü hediyelik eşya dükkanı var ve hepsinde aynı slogan: ‘Ushuaia, dünyanın sonu, her şeyin başlangıcı’…San Martin Caddesi’nde bir yürüyüşten sonra, şehirden 15 dakika uzaklıktaki Tierra
Del Fuego Milli Parkına gidiyoruz. 16.yüzyılda buraya gelip Kızılderili ateşlerini gören Macellan veriyor ismini, buraya. Bu yüzden Ateş Toprakları da deniyor. Yıl boyu karlar altında olan bu topraklar, nisan ayında bölgeyi kaplayan binlerce lenga ağacının kızaran yaprakları ile adeta ateşe boyanıyor, yani bizi bekliyor nisan boyunca.

Dünyanın sonu adlı trenle parkı gezerken, tilkiden ördeğe, guanokadan kunduza etrafta huzurla
ve özgürce gezen hayvanları izliyoruz. Park içindeki Roca Gölü mavi yeşil tonlarıyla sizi yine hayallere götürüyor. Parktan ayrılıp artık iyice acıkmış karnımızı doyurmak için romantik bir atmosfer, uluslar arası bir mutfak ve hoş bir manzara sunan Ushuaia Kaupe’de yemek
yiyoruz. İsteyen kuzu, isteyen deniz ürünleri ama ne yerseniz yiyin göreceksiniz hepsi birbirinden lezzetli. Yemek sonrası yine şehrin para kaynağı olan sloganı dünyanın sonu ile ilgili ‘DÜNYANIN SONU MÜZESİ’ni geziyoruz. Burada eski ünlü hapishane bizi geçmişe, kültürlerinin
farklılıklarına götürüyor. Hapishaneden çıkıp biraz daha güzelliklere odaklanmak için günün son turunu gerçekleştiriyoruz. Deniz otobüsü ile Beagle Kanalı’nda gezi. Deniz arslanlarını, karabatakları ve sabah fotoğraf çektirdiğimiz, Jules Verne’in sözünü ettiği dünyanın sonundaki deniz fenerini bir kez daha görüyoruz.

Cerro Martial’ın tepesine çıkan teleferikle Beagle Kanalı ve Navarin Adası'nın muhteşem manzaralarına son kez bakıp otelimize dönüyoruz. Akşam yemeği otelimiz Ushuaia Hotel Las Hayas’da.

5. ve 6.Gün: El Calafate, Glaciares Milli Park

Sabah Ushuaia’dan çıkıp uçağımıza yetişiyoruz ve bir saat süren yolculuktan sonra El Calafate’a ulaşıyoruz. Adını bir böğürtlen çeşidinden alan şehir 15 bin nüfuslu, buna rağmen çok sayıda beş
yıldızlı otele rastlamak mümkün. Buzullarıyla ünlü bu şehir adeta bir turizm cenneti çünkü.
Birbirinden şık dükkanları, kafeleri, restoranları ile ünlü El Calafate’da şehir turu yaptıktan sonra şehirden 80 kilometre uzaklıkta bulunan ve Unesco Dünya Kültürel Mirası listesindeki Los
Glaciares Milli Parkı’na doğru yol alıyoruz. Park içindeki Perito Moreno Buzulu’nun ihtişamı karşısında nefesiniz kesilebilir dikkat edin. Moreno Buzulu adını kendini hiç görmemiş olan Patagonya kaşiflerinden Francisco Moreno’dan almış. Yaklaşık 30 kilometre uzunluğunda
5 kilometre eninde, Güney And Dağları buz havzasının bir kolu olan buzul, şu ana kadar küresel ısınmadan fazla etkilenmemiş. Gölden yüksekliği 60 metre civarında olan buzulda gemiyle turumuz başlıyor hemen. Öğlen yemeğinin ardından bir buçuk saat sürecek olan turumuzda dileyenler, buzuldan alınma buzla servis yapılan viskiden tadabilirler. İsteyenler Upsala Buzulu’nda da tekne gezisi yapabilir üzerinde yürüyebilirler bu arada. Biz Moreno Buzulu üzerinde binlerce şekle girmiş buz kütleleri üzerinde sessizce yürümeye devam ediyoruz.
Ama dev kütleler halinde masmavi suya düşen buzulların çıkardığı sesler sessizliği bozuyor ve size buzulların heybetini bir kez daha gösteriyor.

El Cacalafate’da konaklamamız ve akşam yemeğimiz Kempinski Hotel’de.


7. ve 8. Gün


Sabah kalkıp artık dönüş yoluna koyulma vakti. Önce El Calafate’dan Ushuaia’ya geri dönüyoruz ve oradan da Buenos Aires’ e geldiğimizde yeteri kadar yorgun olduğumuzdan hem bir gece dinlenmek hem de Buenos Aires’de bir gün geçirmek için vaktimiz var. İlk olarak 16 şeridi ve 140 metrelik genişliğiyle dünyanın en geniş bulvarı sıfatını taşıyan 9 Temmuzu ve bizim Sultanahmet’teki Dikilitaş’ın modern zamanlar versiyonu sayılabilecek dev bir obeliski görüyoruz. Obelisk, Buenos Aires’in 400. kuruluş yıldönümü anısına dikilmiş.
Plaza De Mayo ve Casa Rosada bir sonraki durağımız. Plaza de Mayo, 25 Mayıs 1810 devriminden sonra cumhuriyet rejimiyle yönetilmeye başlanan Arjantin’de, tarihin başladığı yer. Meydanda, “Pembe Ev” olarak da bilinen Hükümet Binası, katedral, sömürge döneminde ıspanyol valisine ait olan Cabildo binası ve Kongre binası bulunuyor. Ortada yer alan anıtta ise, “gracias madres” yani “annelere teşekkür” yazıyor; cunta döneminde kaybolan çocukları için her perşembe burada toplanıp ağıt yakan annelere ithafen...Cafe Tortini’de öğle yemeğinden sonra, en hareketli caddelerden Florida Caddesi’nde alışveriş yapmak, şehri koklamak için uygun zaman. Güzel sanatlar milli müzesi ve Recolelata’dan sonra Puerto Madero’da akşam yemeğimizi yiyoruz. İsteyenler için son gecemiz tango ile bitiyor ya da otele gidip ertesi gün sürecek uzun yolculuk için dinlenebilirsiniz.

9. Gün

Ertesi gün havaalanına gidiyoruz ve Paris aktarmalı uçağımızla ülkemize dönüyoruz.
Patagonya’nın doğası, havası, buzulları eşliğinde geçen rüya gibi bir 9 günden sonra ülkemize hayata ve gerçeklere dönüyoruz. Bir başka hayalde buluşmak üzere…

Sevgiyle kalın,
Banu Özkan TOZLUYURT

Bu yazı Gazella Travel Designer tarafından düzenlenen 3 Kıta 1 Blogger yarışması için yazılmıştır.

Saturday, March 24, 2012

7.Bloggeranne-baba buluşması

Bu toplantıya katılmak için blogger olmanız gerekmiyor, öncelikle onu belirtmeden geçmeyim bu sefer. Geçtiğimiz ay Kansersiz Yaşam Derneği ile Yeşim'in organize ettiği toplantı sonrası çevremden çok tepki aldım, haber vermedim diye. İşte şimdi öncesinde haber veriyorum.



13 Nisan 2012 Cuma saat:10.30′dan itibaren Şişli Cevahir Meydan Starbucks 2. katta olacağız.


Bu kez yine güzel bir amaç için toplanıyoruz. Sevgili Derya'nın Hakkari Yüksekova’daki okulun ihtiyaçlarından haberdar olmasıyla başaldı bu kez hareket.


Daha önce Diyarbakır Canaydın Köyü'nde okul kütüphanesi kurulmasına destek olmuş biri olarak hem çok kolay hem çok zor bir iş bu. Kolay, çünkü hepimizin en azından evinde çocuklarının okumadığı fazladan bir sürü kitap, kullanmadığı makas, boya kalemleri vardır. Kolay çünkü ihtiyaç duyulan malzemeler atla deve değil, oldukça uygun fiyatlara temin edilebilecek şeyler. Zor, çünkü üşeniyor insanlar, toparlayıp kargoya vermek zor geliyor. Zor, çevrelerini haberdar etmek akıllarına gelmiyor. Ben zamanında bu işe kalktığımda arabamın bagajı bir süre kitap, oyuncak, boyama kitabı, roman dolu olarak gezmiştim. Her buluştuğum arkadaşım bana birşeyler getiriyor ben de arabamın arkasında biriktiriyordum. Hepsi toplanınca da bir kargo şirketine verdim ve malzemeler yerini buldu. He yerini bulması o kadar kolay olmadı, bahsettiğim köy cep telefonunun çekmediği, kargo şirketlerinin uğramadığı, okulda tek bir telefonun olduğu bir köydü ve ancak en yakın yerleşim yerine giden eşyaları, okul müdürü gelip alabiliyordu kasabaya indiğinde. Yine de gitti, yine de amacına ulaştı çabamız.


Siz de Hakkari Yüksekova Fatih Sultan Mehmet İlköğretim Okulu 'na yardımda bulunmak isterseniz öncelikle göndermek istediklerinizi bana ulaştırabilirsiniz. Ama 'ben kendim hallederim' derseniz ki bunu tercih ederim, Seray BANGUOĞLU Fatih Sultan Mehmet İlköğretim Okulu Yüksekova/HAKKÂRİ
adresine gönderebilirsiniz. Aras Kargo’ya bu okula yardım gönderdiğinizi söylediğinizde %25 , MNG Kargodan %40 indirimli gönderebiliyorsunuz. İndirimden faydalanabilmeniz için kargoyu göndermeden önce 0212 366 5555 numaralı telefonu arayıp Filiz Hanım’ı istemeniz gerekiyor, o sizi yönlendirecek.

İşte ihtiyaç listesi


Rafya


Pullar


SimDüğmeler


Boncuklar (her boy)


Boş yada bozuk CD.ler


Oynar gözler


Gazoz kapakları


Dondurma çubukları/Dil çubukları(ahşap olanlardan)

Kumaş parçaları (farklı doku özelliği olan özellikle)


Artık Yünler


Pamuk


Pasta kağıtları


Şişe mantarları


Renkli Sünger


Pet bardak

Pet tabak
Pipet
Tahta mandal
Kürdan
Alüminyum folyo
Kibritler ve kutularo
Mum
Tuvalet kağıdı
Havlu peçete
Islak mendil
Pinpon topu
Fon kartonu
Elişi kağıdı
Pritt yapıştırıcı(marka önemli değil yapıştırıcının tarzı bakımından)
Uhu
Parmak boyası
Keçeli kalem
Oyun Hamuru
3-6 yaş arası hikaye kitapları
Okul bünyesinde okunabilirliği olan her türlü kitabı göndererek, okul bünyesinde kurulacak kütüphaneye destek olabilirsiniz.

Yardımlarınızı bekliyoruz.

Friday, March 23, 2012

Kitap okuma rituelleri

Bir Dolap Kitap, kitap okuma rituellerini sormuş tüm okuyucularına. Bir dolap kitabı tanıyor musunuz bilmiyorum ama ben yeni yeni okumaya başladım ve bağımlılık yarattı bende. Her gün bir kere mutlaka bakmadan edemiyorum. Çok sevdiğim arkadaşım Meltem de kendi kitap okuma rituellerini anlatmış ve beni sobelemiş.

Ben sobelenmişken önce kendimle, kitapla ilgili bir anımı paylaşayım. 2 yıl önce Hayat Çocukla Güzel adlı kitabım çıktığında (yaaa benim de bir kitabım var) büyük kitapçılara gidip hep kitabımı sorardım, kalmayan yerlerde sipariş verir istetirdim. Olan kitapçılarda da, raflarda hep kitabımı öne çıkarırdım. Birkaç kez gittiğim kitapçıda çok dikkatli olan satış personeli bir gün yine ben kitabımı bulup rafın önüne çıkarınca beni sobelemişti...

* İşim gereği çok kitap okumak zorundayım, çünkü ben bir yönetim danışmanıyım. Şirketlere yönetim, kişisel gelişim konularında eğitim veriyorum, bireysel koçluk yapıyorum. Dolayısıyla yeni çıkan tüm kitapları takip etmek zorundayım. Tüm çıkan yayınları okuyamasam bile, mutlaka özetlerini okumaya çalışıyorum.

* Hayattaki en en önemli rolüm gereği okumak zorundayım, çünkü ben bir anneyim. Her ne kadar iç seslerime göre çocuğumu büyütsem de, bu konudaki kitapları da takip ediyorum. Öyle ya, bazı konularda Amerika'yı yeniden keşfetmeye gerek yok.

* Hobilerim gereği okumak zorundayım, çünkü ben bir hobi delisiyim. Yemek, seyahat, dekorasyon, bahçe düzenlemesi, örgü vazgeçemediklerim.Bunlarla ilgili çıkan yerli yabancı ne kadar kitap varsa her hafta sonu toplayıp eve getiriyorum. Arkadaşlarımıza ve eve gelen herkese göre çok büyük olan kütüphanemize artık sığamaz olduk.

* Ve rahatlamak, kafamı dağıtmak, bir süreliğine rutin hayattan çıkmak için okuyorum. Anı, macera, aşk, ikili ilişkiler, şiir vs. ne bulursam okuyorum.

* Yatmadan önce mutlaka okurum. Bir sayfa bile olsa okumalıyım, yatağa yatıp direkt uyuyamam. Başucumda bir kitap yoktur, mutlaka bir kaç kitap vardır ve yorgunluk durumuma göre değişir kitapların seviyesi.

* Bir kafede oturup asla kitap okuyamam. Çok fazla çevresini inceleyen, kim ne yapıyor gözlemleyen bir yapım var. Çevreye bakmaktan kitaba konsantre olamıyorum malesef.

* Kuaförde çok güzel kitap okurum ama. Ayda bir kez saç boyama rituelim var ve saçımın boyanması uzun sürüyor. Beklerken sevgili kuaförüm Ayhan ada çayı, habiskus karışımı bir içecek hazırlar bana, kitabım elimde değmeyin keyfime.

* Seyahate giderken yanıma mutlaka en az iki kitap alırım. Birinden sıkılırsam diğerini okurum diye. Ya da gittiğim yerden çok sıkılırsam en az iki kitap bitiririm diye.

* Kitap okuma lambalarına karşı bir düşkünlüğüm var. Çeşit çeşit lambalar alıyorum ama bugüne kadar en kullanışlısı gözlük şeklinde olan, benden söylemesi. Tabi sizin uyuduğunuzu sanan kızınız ya da kocanız, gece odaya girince bir çığlık yükseliyor. Yüzünde iki ışık olan insandan kim korkmaz gecenin kör karanlığında?

* Okuduğumda beni en çok etkileyen kitap ilk okul yıllarında sahip olduğum 'Çocuk Kalbi'dir. Edmondo De Amicis'in bu romanını hala dün gibi hatırlıyorum.

* Yazın güneşlenirken kitap okumaya bayılıyorum. Size bir sır vereyim mi, beni bıraksalar 12 saat yatarım güneş altında, üstelik çilliyim...Kitap okurken nasıl vakit geçiyor hiç anlamıyorum o yumuşacık süngerli şezlonglarda.

* Kitap okumayı çok seviyorum, çünkü ailecek yaptığımız ortak bir aktivite. Biz de herkes akşam yatağa yatınca kitabını alır eline. 8 yaşındaki kızım da çok seviyor okumayı. Zaten küçükken hep dua ederdi, bir an önce okumayı öğrensem de kendi kitabımı kendim okusam diye.

* Kitap okumanın yakışmadığı insan yoktur galiba ama bana kitap çok yakışıyor:))) Şimdi ben de kitabın çok yakıştığı arkadaşlarım Esra, Selgin ve kuzenim Bahar'ı sobeliyorum.

Friday, March 16, 2012

İmza: Kızın

Blog yazma işi hayatıma girdi gireli, her daim havalardayım, mutluluktan uçuyorum. Bana hep "nasıl vakit ayırıyorsun, sende de ne enerji var, bu kadar işe nasıl yetişiyorsun" dediklerinde hep şunu söylüyorum "insan istediği herşeyi gönülden istiyorsa vakit yaratır". İşte ben de gönülden istiyorum, gönülden inandıklarıma gönülden yardım ediyorum ve gönlüme göre oluyor herşey.
Sabah gelen bir mail de işte yine beni coşturdu ve siz okurlarımla paylaşmak istedim. Harika iki insan Esra ve Selgin bir proje hazırlamışlar. Babanıza söylemek istediğiniz, söyleyemediğiniz herşeyi yazacağınız bir mektup...Bir şiir, beraber bir anınız ya da bunu yazmalıyım dediğiniz ne varsa. Tüm kadınları bu projeye davet ediyorlar. 1 sayfa uzunluğunda yazılacak mektuplar toplanacak ve kolektif bir kitap haline gelecek. Geliri mi ne olacak, o da Darüşşafaka'ya kalacak. Yani hem siz babanıza harika bir hediye vereceksiniz, hem sizin anılarınızla, o duyguyu hiç yaşamamış KIZ çocuklarının yararına bir yardımda bulunacaksınız.
Babanız hayatta olsun ya da olmasın hiç fark etmez yeter ki siz yazın. Şimdi arkadaşlarım Esra ve Selgin ile beraber ben de bu projeyi hayata geçirmek için baş koydum ve 100 kadın 100 mektup için kolları sıvadım, kaleme kuvvet dedim. Siz de yazabiliyorsanız ya da yazacak kişiler tanıyorsanız, 1 A4 Times New Roman formatında 12 puntoluk mektubunuzu, son bir kez de sen bak derseniz bana banuduru@gmail.com adresine, ben hazır bir şekilde yapar yollarım diyorsanız, imzakizin@gmail.com adresine 15 Nisana kadar yollayın, yollayın ki babalar gününe yetiştirelim.
Kitabı Yitik Ülke yayınevi basacak. Hani "Seksenlerde Çocuk Olmak" adlı kitap vardı ya işte onu basan yayınevi. Kitaba sığmayan, yetişmeyen mektuplar imza:kizin’a ait web sitesinde yayınlanacak. Haydi acele edin, yazın, yazacak kişilere yayın ve hep beraber bu projenin başarısını kutlayalım. Sonrasında gelecek olan, İmza: Karın, İmza: Kocan için enerji depolayalım.

Tuesday, March 13, 2012

Sorumlu ebeveyn olup, sorunsuz çocuklar yetiştirmeye var mısınız?

STET, Sınır Tanımayan Ebeveynler Topluluğu’nu şimdi benden duyuyor olabilirsiniz ama emin olun yakında çok fazla ses getirecek bir dernek. Benim tanışmam enteresan oldu ama hayat felsefemle, yaşam misyonumla o kadar örtüşüyor ki, sanki yıllardır ben bu derneği beklemişim. Nereden mi geliyor bu ilgi...16 yıldır Türkiye’de adı, hatrı sayılır kurumlarda bireysel gelişim eğitimleri verip, danışmanlık yapıyorum . Verdiğim her eğitimin sonunda katılımcılar ayrılırken şunu diyorlar, “keşke bu eğitimleri biz okul yıllarında alsaydık” ya da “keşke benim hanım da, benim koca da, benim çocuk da bu eğitimi alsaydı”...Keşkelerin bir faydası yok derim ben de onlara her defasında, herşeye rağmen deyin ve aldığınız eğitimin bir parçasını uygulayın bu bile yeter.
Hepimiz, aslında geleceğin çalışanlarını, doktorunu, avukatını, başbakanını yetiştiriyoruz. Bunun için ufak çapta ailemizde başlayacak olan iyileşme, yayılacak büyüyecek ve ileride çocuklarımız bizim bugün yakındığımız konuları konuşmayacak, bilmeyecek. İşte benim hayat felsefem de bilgilerimi paylaşmak, ilgi alanımdaki konuları etki alanıma geçirerek çevreme farkındalık kazandırmak. Bunun için de önce sorumlu birey olmak ,sorumlu anne olmak, sorumlu vatandaş olmak...İşte STET de bu mantıklı yola çıkmış ve SORUMLU EVEVEYNLER SORUNSUZ ÇOCUKLAR felsefesini benimsemiş. Sorunsuz çocuğu da yetiştirecek kim? Anneler. İşte bu yüzden kadın ayağı çok önemli diyor STET ve ilk panelini de bunun için düzenliyor. Panelden bahsetmeden önce biraz kuruluş hikayesini duymak ister misiniz?
Aslında herşey Van depremi sonrası yapılan yardımların doğru yere ulaşıp ulaşmadığının sorgusuyla başlamış ve deprem sırasında yapılan yardımlara ve yardım çağrılarına daha iyi hizmet verebilmek amacıyla dernekleşmeye karar verilmiş ve Aralık 2011 tarihinde resmi kurulmuş. Ah benim o zaman niye haberim olmadı yanarım ona yanarım. Ben de güzeller güzeli depremzede Beyda’yı burada özel bir okula yazdırmak, ailesine destek için ne çabalamış, ne kadar yardım toplamıştım, belki STET ile çok daha hızlı ve çabuk sonuç alabilirdim.
STET, her ne kadar hamilelikten tutun da, annelerin, kadınların, çocukların yaşam koşullarını iyileştirmeye çalışsa da, psikolojik ve şiddet gören, eğitim hakkı elinden alınmış, afetzede, ailesi olmayanlara yardım etse de bunu ezbere yapmıyor,kişiyi yalnız bırakmıyor. Gerek hukuki hakları, gerek iş bulma kısmı ile bizzat ilgileniyor ve bu konularda da uzmanlardan destek alıyor. Bunun için de STET in konusunda uzman, ya da çorbada tuzu bulunacak eğitimli, bilgili ve gerçekten empati kurabilen kişilere de ihtiyacı var.


Bütün bu anlattıklarıma bir ilk teşkil etmesi açısından da geçtiğimiz Pazar günü Şişli Belediyesi konferans salonunda bir panel düzenlediler: TÜRKİYE’DE KADIN OLMAK PANELİ.
Siz biliyor muydunuz
• Dünyada her 3 kadından 1’i hayatının bir döneminde şiddete maruz kalıyor
• Her 5 kadından 1’i hayatının bir döneminde tecavüz ya da tecavüz girişimi kurbanı oluyor.
• Okuma – yazma bilmeyen ve eğitim hakkından mahrum 1 milyardan fazla yetişkinin 2/3 ü kadın
• Dünyadaki arazilerin sadece %1’i kadınlara ait.
Ve şunu biliyor musunuz ülkemizde kadın işgücüne katılım oranı %23 ile %29 arası. Erkek oranı ise %70 ile %72 arası. Ve yine ülkemizde 15-65 yaş arası nüfusun sadece ve sadece %10 u üniversite mezunu...
Yani diyeceğim o ki, artık kadınlar evlerinden çıkmalı, çocuk büyütmenin yanında işgücüne katılımları artmalı ve güvenleri tam olmalı. Amacım burada feminizm propagandası yapmak filan değil, sadece bugünün bilim adamını da bugünün sanatçısını da bugünün yan kesicisini de bir ANNE bir KADIN yetiştiriyor. Anne önce kendine güvenir, hakkını bilir, tehditler karşısında arkasını dayayacak bir kurum bulursa ancak, yoluna devam edebilir.
STET, işte ilk paneliyle bu konuda farkındalık yarattı. Bundan sonra da yaratmaya devam edecek ve en azından ben sorumluluk adına elimi taşın altına soktuğum için bu gece ve her gece rahat uyuyacağım. Şu an merkezleri ve tek şubeleri İstanbul'da ama çok yakında ÇOĞALACAĞIMIZA yürekten inanıyorum.

Bu panel için dernek başkanı Nehir Turan’a ve beni davet edip bu organizasyonla tanıştırdığı için sevgili arkadaşım Ayşe TOLGA’ya çok teşekkür ederim...

www.stetdernek.org
stetdern@stetdernek.org
Hatboyu cad.56/B
Bakırköy/İstanbul

0212.660.03.20

Saturday, March 10, 2012

YAŞAMAYI SEÇMEK

Yedi yıldır blog yazıyorum ve bir gün yazdıklarım sayesinde yepyeni insanlarla tanışacağımı hiç düşünmezdim. Hele ki bugün öyle birisiyle tanıştım ki, 2003 yılından beri benimle yaşayan bir kabusun aslında çok da büyütülecek birşey olmadığını gösterdi o bana bugün. Bahsettiğim yılda ailemiz tanışmıştı kanserle, ailemizin direği, enerji kaynağı annem...Onunla yaşadık, onunla aştık ve çok şükür bugünlere geldik ama benim içimde hep bir korku oldu o günden beri..Ben annem kadar sağlam olabilir miydim, ben annem gibi enerjik yaşam dolu olabilir miydim.. İşte her ay düzenlenen #bloggerannelerbloggerbabalar buluşması beni bugün bu korkularımdan uzaklaştırdı. Bu ay öyle bir konu ve konuklar vardı ki buluşmada; gerçekten hayatın sorumluluğunu eline almış, yaşamayı SEÇMİŞ, herşeye rağmen hayatta olan ve çevresine de HAYAT enerjisi saçan Dide Kaymaz ve yine kendini bilime, insan sağlığına adamış ve kendisine meme sağlığı uzmanı denmesini tercih eden Dr. Şerife Şimşek.
Yeşim Mutlu'nun önderliğinde Starbucks’da kahveler eşliğinde başlayan söyleşinin orada bulunan tüm bloggerlara çok büyük farkındalıklar sağladığını düşünüyorum. Bir kere Dida Kaymaz’ın inanılmaz akıcı konuşması, kanseri savaşılması değil, gönderilmesi gereken bir şey olarak görmesi ve İtalya’ daki Umberto Veronesi Vakfı’nın Türkiye temsilcisi olması ona olan inancınızı,bilgisine olan güveninizi inanılmaz sağlamlaştırıyor ve kanserle yaşamasını hayatın bir parçası olarak dile getirmesi bugüne kadar olan tüm düşünsel modellerinizi yıkıyor. Hakikaten hep ‘kanserle savaştım’ , ‘ben kazandım, kanser kaybetti’ gibi sözler duyarım yani bir kazanan bir kaybeden vardır her savaşta olduğu gibi. Dida, bunun bir savaş olmadığını, sadece her vücutta bulunan hücrenin gönderilmesi gerektiği şeklinde bir düşünce ile hayatın çok daha kolaylaştığını anlattı. Ayrıca psiko onkolog ve onkolog diyetisyeninden aldığı desteğin öneminden bahsetti. Normal bir psikologun bu konuda, hastanın yaşadıklarını anlaması konusunda zorluk yaşayacağını ya da normal bir diyetisyenin kanserli bir kişi için hazırlayacağı diyet programının yetersiz kalabileceğinden bahsetti. Öyle ki kanser tedavisi gören bir kişinin bağışıklık sisteminin bir bebeğinki gibi olduğunu, beslenmenin bu konuda çok önemli olduğunun özellikle altını çizdi.
Dida’nın ışıl ışıl parlayan yüzü, sıcacık ses tonundan sonra yumuşacık tavrı ile Dr. Şerife Şimşek devam etti konuşmaya. O konuşurken kalkıp öpesim geldi onu bir ara. Niye mi; bir tıp doktorunun bu kadar sade bir dille konuşması, bu kadar güleryüzlü olması ve bu kadar empatik olmasına alışkın değildim ben. Sonunda bir de kalkıp cep telefonunu verdi bana, inanabiliyor musunuz? Yani aklına takılan herşeyi sor dedi. Yok canım doktor değil melek olmalı bu kadın. Erken teşhis ve düzenli kontrol ile meme kanserinin öldürme riskinin çok düşük olduğunu, fast food alışkanlığının mutlaka terk edilmesi gerektiğini, her yıl ultrason yaptırmakla beraber 40 yaşından sonra mutlaka iki senede bir mamografi yapılması gerektiğini tüm dinleyicilere bir kez daha hatırlattı.
Ne ilginçtir ki, katılımcıların arasında bir kanser hikayesi olmayan neredeyse yoktu. Ya annesi, ya babası, ya eşi, ya çok yakın bir arkadaşı....herkesin soracak bir sorusu ya da benim gibi duymak istediği yanıtı bir de uzmandan dinlemeye ihtiyacı vardı. Herkesin yüreğine dokunan bir konuydu bu ay anlayacağınız...Gerek Dida Kaymaz gerek Dr. Şerife Şimşek samimi tavırlarıyla herkesin her sorusunu yanıtladılar. Bir de Dr.Şimşek’in annelere güzel bir haberi vardı: yapılan araştırmalara göre 32 yaşından önce hamile kalmış ve 9 aylık hamileliğini yaşamış, bebeğini emziren annelerin meme kanserine yakalanma riski çok daha düşükmüş. Söyleşi devam ederken Pastacı Rapunsel’in hazırladığı harika kurabiye ve cupcakler ile Pastacıkremasının nefis pastası günü daha da renklendirdi. Yönetmen
Şenay Ertorun’un görüntülediği söyleşi,Yeşim Mutlu ile Kansersiz Yaşam Derneği’nin destekleriyle 50 kadına 50 mamografi hediye edilmesiyle sona erdi. Dedim ya bu güzel gün bloggerların çabaları, enerjileri ile güzelleşti. Bir sonraki ay Hakkarı’de bir okula kütüphane kurulacak, bir sonraki ay...bir sonraki ay...Böyle böyle yayılacak güzellikler, iyilikler ve ben bunları size yazmaya devam edeceğim. Fotoğraflar için Ayça Oğuş,Burcu Çalışkan ve Vuslat Sena’ya TEŞEKKÜRLER

Thursday, March 08, 2012

YA NASİP YA KISMET

Bugünlerde ya nasip ya kısmet deyip duruyorum. Kızım 'anne su balesine devam edeceğim'diyor ya kısmet ya nasip, eşim 'nisanda Kosova'ya gidiyorum'diyor ya nasip ya kısmet, annem 'sergi açacağım' ya nasip ya kısmet... Çünkü son günlerde ben planlar yapıp yaşamımı organize ederken olmadık işler, olmadık kazalar, olmadık görüşmeler çıkıyor ve hiç bir planım olmuyor. Tanrıyı güldürmek istiyorsan ona planlarından söz et...ne doğru.. Bir sürü organizasyon yapacakken, kar yağdı ve hepsi ertelendi..Kayağa son bir defa gitmeyi planlarken evde düştüm sağ ayağımın tarak kemiğini çatlattım. Şubat ayında yoğun bir eğitim temposu beklerken hiç iş yapmadan geçti 29 gün..Yani anlayacağınız tamam herşeyi organize etmek güzel de, nasipse oluyor hakikaten herşey. Yarın blogger toplantısı var, hafta sonu kızımın sosyal etkinlikleri, arkadaş toplantıları, belki bir sinema, bir tiyatro, yemek, birkaç arkadaş..Ya nasip, ya kısmet

Saturday, March 03, 2012

Hayallerime ulaşmak için bana destek olur musunuz??

Yıllardır yazdığım gezi yazılarımı okuyanlar bilir, hatta çıktısını alıp yazdığım şehirlere, ülkelere giden okucularım bile vardır. Yazılarım sayesinde bir gün bir yarışmaya gireceğim ve bu yarışmada halk oylamasına kalacağım hiç aklıma gelmezdi. Her şey bir sabah tesadüfen gördüğüm 'Gazella ile 3 Kıta Bir blogger'yarışmasına üç tane gezi yazımı göndermekle başladı. İlk elemeyi geçtim ve şu an halk oylamasındayım. 15 marta'a kadar sürecek oylamada en fazla oy alan bloggerlar bir başka elemeden geçecek ve sonuçta birinciye hayalindeki bir ülkeye gitme fırsatı tanınacak. Güney Amerika, Güney Afrika ve Asya'dan seçeceği bir ülkeyi hayal edip yazacak bloggerlar arasından seçilecek kişi ben olmayı çok arzu ediyorum. Bunun için de siz okuyucularımın desteğine ihtiyacım var. Her kişinin arka arkaya üç oy kullanma hakkı var. Sayfanın üstündeki Gazella ile 3 Kıta Bir blogger bannarını tıklayıp çıkan sayfada blog ismimin yanında bulunan sarı yıldızı tıklamanız yeterli..Şimdiden hayallarime destek olduğunuz için teşekkür ederim. ya da şağıdaki linki kopyalayıp yapabilirsiniz ama bu biraz daha uğraştırıcı gibi https://apps.facebook.com/uckitabirblogger/index.php?id=142